Wpływ zaburzeń składu ciała na jakość życia pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc - Marzena Dorosz et al

Wstęp. POChP to przewlekła choroba zapalna stanowiąca istotny problem zdrowia publicznego. Jej charakterystyczną cechą jest niecałkowicie odwracalne, postępujące ograniczenie przepływu powietrza przez drogi oddechowe. Oprócz szkodliwych następstw płucnych POChP manifestuje się powikłaniami w innych układach organizmu, w tym również zaburzeniami składu ciała, co wpływa niekorzystnie na jakość życia i rokowanie chorych. Celem niniejszej pracy była ocena jakości życia pacjentów z POChP oraz ocena czynników, które będą wpływały na jej pogorszenie.
Materiał i metody. Do badania włączono 37 pacjentów Szpitala Uniwersyteckiego CMUJ w Krakowie przy ulicy Skawińskiej 8, u których zdiagnozowano POChP wg wytycznych GOLD. W grupie badanej przeprowadzono ankietę osobową, zebrano dane antropometryczne, tj. obliczono wskaźnik Queteleta, dokonano pomiaru obwodu uda i pomiarów fałdów skórnych oraz zbadano subiektywną ocenę jakości życia przy pomocy kwestionariusza SGRQ-C i Testu CAT.
Wyniki. Na podstawie analizy zebranych materiałów wykazano, że średnia ocena jakości życia w badanej populacji mieściła się na niskim poziomie 61,8 pkt. w skali SGRQ-C. Wykazano duże zróżnicowanie co do oceny HRQoL w zależności od stadium zaawansowania choroby. Najlepszy wynik, wynoszący 23,0 pkt., osiągnęli pacjenci w 1 stopniu GOLD, a najgorszy – 81,6 pkt. – pacjenci w stopniu 4. Wśród głównych determinantów jakości życia w badanej grupie, oprócz stopnia obturacji dróg oddechowych, znalazły się: wysokie nasilenie objawów klinicznych, takich jak kaszel, duszność czy odkrztuszanie wydzieliny, niska masa ciała oraz ilość chorób współistniejących.
Wnioski. Wykazano, że utrata beztłuszczowej masy ciała i powikłania ogólnoustrojowe są czynnikiem istotnie obniżającym jakość życia, a pacjenci z mniejszą liczbą chorób współistniejących i ze zwiększonym wskaźnikiem BMI osiągają lepsze wyniki w skali SGRQ-C. Dowiedziono przy tym, że postęp choroby przyczynia się do wykluczenia pacjentów z aktywnego życia społecznego i dostarcza wielu problemów natury psychicznej. Ustalono, że chorzy na POChP powinni być objęci wielospecjalistyczną opieką i specjalnym programem treningowym w celu zapobiegania bądź też opóźnienia wystąpienia powikłań systemowych, istotnie pogarszających jakość życia chorych.

Słowa kluczowe:
POChP, skład ciała, jakość życia